اعشق الشتا

اعشق الشتا

بحس ان ربنا عمل الفصل دة عشان الناس تقرب اكتر من بعض

دفا اجسادنا مش بس هو الى بينتقل لينا لما نقرب لا دى احلى و ارق مشاعر فى الدنيا

بحب لون الهوا الاصفر و ريحة الجوا المعبق بالندى

بتبهرنى الوان الشجر بعد المطر

بحس انها امراءة شابة اهلكتها المتعاب طوال السنة و فى الاخر بتيجى ايد فنان تغسلها و تزينها كأنها عروس

بحب قشعريرة جسمى من البرد و اصرارى على عدم لبس ملابس شتوية
بتلذذ من دخول الهوا البارد لجلدى و اختراقة ذراتى ووصولة لغاية عضمى

بحب ملمس البطانية و انتظارى ليك علشان اخد كل دفاك و اصرارى ان جلدى يلمس كل حتة فى جلدك بحس ان الدفا الى بيدخلى منك بيدفى قلبى قبل جسمى و مفعولة اقوى من اى وسيلة تدفية

اعشق الاسكندرية فى الشتا

و اهم وقت عندى هو وقت النوات

امشى مشبكة ايدى فى ايدك و اراقب الموجة الى جاية من بعيد بمنتهى القوة و العند و التمرد شايلا معاها سر من اسرارى الى ياما دفنتها جواها و توصل لغاية عندنا تعدى من فوق راسك و راسى و تغرق الناس الى ماشية جمبنا

اجرى انا و انت بسرعة خوف من الموجة الجاية تحصلنا احنا كمان و ابص على الرجل الغاضب ورائ و احمد ربنا ان الموج مش بيتكلم ولا بيفضح اسرارنا

اعشق الاسكندرية فى الشتا و الجلوس على القهوة بعد ان تفشل محاولاتك لحمايتى من الموج العالى كلجبل

اطلب كالعادة واحد شاى و تبتدى انت فى تجفيف ملابسى كالاطفال

اسكندرية فى الشتا يعنى بوظة من عند عزة و فول بالسجق من محمد احمد

اعشق الشتا لان الامطار تدارى دموعى لما بفشل فى منعها من النزول

ولانى كاعادة بعد البكاء بضحك تمام ذى ضحكتى بعد المطر
احلى قصص العشق تبداء فى الشتا
و احلى ذكريات الطفولة

اعشق الشتا لانى بلمس فى كل دقيقة فية رحمة من رحمات ربنا و بحس انة باعت رسالة ليا انا و بس

دايما مناعة جسمى بتخوننى و كل انواع الانفونزا بتزورنى فى الشتا بس انا بكافح انها متحرمنيش من متعة الشتا


الحمد لله على نعمة الشتا

نظرية القوالب البشرية

هى نظرية خاصة بيا بدأت فى وضع خطوطها العريضة بعد التأمل فى حال الكثيرون ممن حولى
و هى بتتلخص بأختصار فى الاطار الى الناس بتحطنا فية و بنفضل سجناء الاطار دة حتى لو كان مينسبناش
كتير بيكون الاطار دة واسع اوى علينا ولو اتحطينا فى ومقف معين الناس اتسرعت فى الحكم علينا فية و وضعتنا فى اطار واسع علينا لدرجة اننا بنغرق فية و سعات الناس بتكون بجد كبيرة اوى بس الى حواليهم بيحبسوهم فى اطار كتير ضيق لدرجة انهم مش بيعرفو يحركهم اديهم للتخلص منة
بشوف واحد و مع العشرة بحس انة عادى جدا لا دا يمكن يكون غلبان من جواة بس الناس حطينو فى اطار واسع اوى و لانة فى البداية بيحس ان الموضوع عظيم و بيرضى شئ كبير جواة شئ ممكن يكون كان عندة مشكلة كبيرة معاة فبيفرح و بيستمر داخل الخطوط الاربعة بس مع الوقت الناس بتعاملة معاملة تليق مع حجم الاطار و بعد ما زهو الفخر بكبر حجم خطوطة الابرعة بيحس من جواة انة وحيد خايف يمكن ضعيف و انة بيبذل مجهود رهيب عشان يساير كبر حجم الاطار فى الوقت نفسة انة من جواة حاسس انة اضعف من اى وقت لا يمكن يحس انة ولا حاجة صفر
عايز يبكى بس اذاى مش لايق مع الاطار عايز يعمل اى حاجة مجنونة بعيد عن قوانين الاطار الصارمة بس دا كدة ممكن يخصر نفسة يدفن راسة فى حضن حد بس مين ممكن يفهم و يقبل انة يستوعبة على حقيقتة و دة بيكون ظلم نفسة قبل اى حد تانى من باب الواجهة الاجتماعية المزيفة الى مش لايقة علية
و نوع تانى بقى مكبر دماغة و الناس من الاول لمست دة و ترجمتة لنوع من انواع الضعف او انة طيب و ممكن تيجى علية هيستحمل مش هيقول حاجة و يفضلو يدوسو و يدوسو و يجو علية لحد ما ينسو انة بيعمل كدة من باب القوة و التضحية مش الضعف و يتحط فى اطار ضيق جدا اصغر كتير من حجمة و قدراتة و للاسف لو من البداية استسلم للموضوع دة بيبقى صعب جدا انة يخرج من قيودة
و فية ناس بتتحبس من صغرها فى اطار انة طايش و مجنون و مهما عمل مش بيقدر يخرج من النظرة الديقة دى وواحد مرة علرفلو واحدة يتحط فى قالب الدنجوان و هو يهيص و تعجبة الفكرة فى الوقت الى لو مسك فيها ايد بنت ممكن يروح فيها
و حجات كتيرة و سلوك الى حوالينا بيأثر فينا و احنا بنسيتسلم و بنضيع سنين من عمرنا محبوسين فى مكان مش بتعنا و لو وقفنا لحظة مع نفسنا و خرجنا بصينا من برة الخطوط الاربعة هستغرب و يمكمن نشاور و نسال هو مين الى انتم معلقينة فى البرواز دة !